بگذار بگويم :

آخر فهميدم چه ربطي بهم داريم !

كه پشت اينهمه فاصله تا اين حد به من نزديكي ..

" تو ادامه ي وجود مني "

دل من با تو آرام گرفت

اين نوشته هاي گاه و بي گاه

قلب من است براي تشكر از تو

كه تمام كج خلقي هايم را تحمل كردي

صبورانه همه ي بهانه هاي مرا هضم كردي

و آخر هم با همان زنگ صداي هميشگي...

تسكينم دادي

من نميدانم چه شد يا از كجا پيدا شدي !

فقط خوب كردي ادامه ي وجودم شدي

. . . خوب كردي !